آموزش الکترونیکی در ایران
تاریخچه آموزش الکترونیکی در ایران به زمان بهره گیری از ابزارهای کمک آموزشی سمعی- بصری شامل نمایش اسلاید و فیلم های آموزشی در کلاس درس باز میگردد، پس از آن تلویزیون به عنوان رسانه آموزشی مورد توجه قرار گرفت و تلویزیون آموزش ملی ایران رسما به امر آموزش همگانی از طریق این رسانه در سراسر کشور پرداخت.
درپایان دهه هفتاد آموزش مجازی در دستور کار دانشگاه های دولتی قرار گرفت و پروژه های تحت این عنوان آغاز شد.
آموزش الکترونیکی در ایران صنعنتی نو پا در تکنولوژی آموزشی و آموزش از راه دور است.علاوه بر مزیت هایی که آموزش الکترونیکی ماهیتا از آن برخوردار است.
یکی از مهمترین دلایل ضرورت سازماندهی مراکز و موسسات آموزش الکترونیکی در ایران، تقاضای روز افزون آموزش به ویژه آموزش عالی در کشور است که با توجه به محدودیت منابع و ظرفیت آموزشی در نظام آموزشی فعلی به یک موضوع خاص اجتماعی تبدیل شده است.