ICTPRESS - بنابر تعریف اتحادیه فناوری اطلاعات آمریکا (ITAA) فناوری اطلاعات به معنای مطالعه ، طراحی ، توسعه ، پیاده سازی ، حمایت یا مدیریت سیستم های اطلاعاتی مبتنی بر رایانه به خصوص برنامه های نرم افزاری و سخت افزارهای رایانه ای است .

IT  شامل استفاده از رایانه های الکتروونیکی و نرم افزارهای  رایانه ای برای تبدیل کردن ، ذخیره کردن ، حمایت کردن ، پردازش کردن ، انتقال دادن و بازیافت اطلاعات است.
امروزه فناوری اطلاعات  به گونه ای گسترده شده که بسیاری جنبه های محاسباتی و فناوری  را در بر می گیرد و دامنه فعالیت این حوزه تاکنون چندین بار مورد بازنگری قرار گرفته است .
چتر فراگیرنده واژه فناوری اطلاعات به حدی فراگیر است که می تواند بسیاری زمینه را را در برگیرد .متخصصان عرصه IT گستره ای از وظایف از نصب برنامه ها گرفته تا طراحی شبکه های رایانه ای بسیار پیچیده  و پایگاههای اطلاع رسانی را بر عهده می گیرند.
زمانی که رایانه و فناوری اطلاعات با هم ترکیب شوند نتیجه فناوری اطلاعات یا "infotech" است که یک واژه و تعریف کلی از هر گونه فناوری است که به تولید ، تغییر ، ذخیره ، برقراری ارتباط  و ارسال اطلاعات اطلاق می شود.
دانش فناوری اطلاعات و رایانه با هم فرق می‌کنند، البته در موارد زیادی با هم اشتراک دارند. اگر علم رایانه را مشابه مهندسی مکانیک تصور کنیم  فناوری اطلاعات مشابه صنعت حمل و نقل است. در صنعت حمل و نقل، خودرو و راه‌آهن و هواپیما و کشتی داریم. همه این‌ها را مهندسان مکانیک طرح می‌کنند. در عین حال در صنعت حمل و نقل مسائل مربوط به مدیریت ناوگان و مدیریت ترافیک و تعیین استراتژی حمل و نقل در سطح شرکت و شهر و کشور مطرح است که ربط مستقیمی به مهندسی مکانیک ندارد اما فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) مهمترین مقوله در این زمینه‌است.
فناوری اطلاعات عبارتست از کاربرد رایانه‌ها و دیگر فناوری‌ها برای کار با اطلاعات. در اینجا هر گونه فناوری اعم از هر گونه وسیله یا تکنیک مد نظر است. عموماً در فناوری اطلاعات به اشتباه، کار با اطلاعات تنها از طریق فناوری‌های رایانه و ارتباطات و محصولات مرتبط مد نظر قرار گرفته است. باید توجه داشت که واژه فناوری عبارتست از مطالعه چگونگی استفاده از ساخته‌های بشری در دستیابی به اهداف و مقاصدی مانند ارائه محصولات و خدمات؛ این واژه تنها به خود مصنوعات بشری اشاره نمی‌کند.
عبارت فناوری اطلاعات ابتدا در سال 1981 توسط جیم دامسیک در ایالت میشیگان بیان شد.وی که به عنوان یک مدیر رایانه ای برای صنایع خودروسازی کار می کرد این عبارت  را به منظور مدرنیزه کردن عبارت " پردازش اطلاعاتی " اختراع کرد .
برخی هم معتقدند فناوری اطلاعات متشکل از چهار عنصر اصلی «اساس» (انسان، سازوکار، ابزار، ساختار) است، به طوری که در این فناوری، اطلاعات از طریق زنجیره ارزشی که از بهم پیوستن این عناصر ایجاد می‌شود جریان یافته و پیوسته تعالی و تکامل سازمان را فرا راه خود قرار می‌دهد. دراین تعریف عناصر اصلی فناوری اطلاعات انسان ، سازوکار، ابزارو ساختار دانسته شده اند که در ذیل به آنها اشاره شده است.
انسان: منابع انسانی، مفاهیم و اندیشه، نوآوری
سازو کار: قوانین، مقررات و روشها، ساز و کارهای بهبود و رشد، سازوکارهای ارزش گذاری و مالی
ابزار: نرم‌افزار، سخت‌افزار، شبکه و ارتباطات
ساختار: سازمانی، فرا سازمانی مرتبط ، جهانی
گفتنی است البته در لغت نامه انگلیسی آکسفورد فناوری اطلاعات به شاخه ای از فناوری اطلاق می شود که توزیع ، پردازش، و ذخیره اطلاعات به خصوص توسط رایانه را شامل می شود.

  رفته در ساخت محصولات برای ارایه خدمات دانست. همچنین فناوری به معنای اصلی خود یعنی؛ حداکثر استفاده از کمترین امکانات موجود و توانایی انجام کار در تمامی سطوح و زمینه ها از جمله طراحی، ساخت، استفاده، تعمیر و نگهداری، تحقیق و توسعه است. در اینجا به تعدادی از تعاریف ارایه شده در خصوص «فناوری»، اشاره می کنیم:

• در فرهنگ لاروس، درباره فناوری چنین آمده است: فناوری مطالعهٔ ابزارها، شیوه‌ها و روش‌های مورد انتظار و مورد استفاده در حوزه‌ها گوناگون صنعت است.
• همچنین؛ فناوری عبارت است از کاربرد علوم در صنایع با استفاده از رویه‌ها و مطالعات منظم و جهت‌دار.
• فناوری عامل تبدیل منابع طبیعی، سرمایه و نیروی انسانی به کالا و خدمات است که عناصر متشکله و یا ارکان آن عبارت است از: سخت‌افزار، انسان افزار یا نیروی انسانی متخصص، فناوری متبلور در اسناد و مدارک یا اطلاعات، سازمان‌ها یا نهادافزار.
• تکنولوژی یا فناوری به معنای کاربرد منظم معلومات علمی و دیگر آگاهی‌های نظام یافته برای انجام وظایف عملی است.

به بیان ساده تر، تکنولوژی کاربرد عملی دانش و ابزاری برای کمک به تلاش انسان است و تأثیر بسزایی بر توسعه جوامع بشری دارد.

فناوری در حوزه های مختلف علمی، مورد بهره برداری قرار می گیرد که عبارتند از : فناوری اطلاعات، فناوری هسته ای، فناوری نانو، فناوری سلول های بنیادین.

منبع : http://www.daneshonline.ir/news/49/%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D9%81%D9%86%D8%A7%D9%88%D8%B1%DB%8C

مقدمه

صحبت ازروش‌ها در تحقيق، يکي از مباحث مهم متدولوژيک است. با توجه به متعدد ومتکثر شدن دانش‌ها و شاخه شاخه شدن علوم، در طي اعصار و قرون، روش‌هايتحقيق نيز مسير پر فراز و نشيبي طي نموده‌اند. برخي از اين روش‌ها در آغاز،براساسشيوه‌هاي سنتي و اسناد و کتابخانه‌اي بوده‌اند که درطول زمان،متحول و منظور گشته‌اند و سپس روش‌هاي نوين،به ويژه در قرون پانزدهم وشانزدهم، همراه با تحولات دنياي پوزيتيويسم، پيدا شدند که مبناي کار آنها،آزمايش و تجربه بود. در علوم مختلف، با تقسيم‌بندي‌هاي مختلفي از جهت روشيروبه رو هستيم که در اين مقاله و مباحث بعدي، سعي در کالبد شکافي آنهاداريم.

روش تحقيق چيست؟

پايه هر علمي، روش شناخت آن است و اعتبار و ارزش قوانين هر علمي، به روش شناختي مبتني است که در آن علم به کار مي‌رود.

استنباط‌هاي علوم مختلف از روش تحقيق

1- روش تحقيق؛ به معناي رويکرد هستي شناسي .

2- روش تحقيق؛ به معناي مکاتب فکري و روش‌هاي تحليل طبيعت و جامعه (مانندتجربه‌گرايي، ثبات‌گرايي، ابطال‌گرايي، طبيعت‌گرايي، مکانيک‌گرايي،رفتارگرايي، تاويل‌گرايي، فهم‌گرايي و پديدارشناسي)

3- روش تحقيق؛ فرايند نظام‌مند براي يافتن پاسخ يک پرسش يا راه‌حل يک مسئله .

دراين باره بايد گفت كه روش تحقيق، مجموعه‌اي از قواعد، ابزار و راه‌هايمعتبر (قابل اطمينان) و نظام يافته، براي بررسي واقعيت‌ها، کشف مجهولات،يافتن روابط و دست‌يابي به راه‌حل مشکلات است

روش پژوهش

هر نویسنده اى زمانی به تحقیق و پژوهش نیاز پیدا میکند. بسیارى از نوشته هاى علمى و تحلیلى و گزارشى و جز آن ها نیازمند پژوهشند.

شیوه های تحقیق

1. مشاهده: پژوهشگر، مراکز وموارد تحقیق را حضوراً مورد بررسى قرار مى دهد.

2. تحقیق عمومى: مصاحبه + ارائه پرسشنامه.

3. تحقیق کتابخانه اى: پژوهشگر، با مطالعه مآخذ و منابع به تحقیق مى پردازد. در باره این شیوه، قدرى سخن مى گوییم.

. شیوه دسترسى به مآخذ

1. در کتابخانه هاى معتبر، خواه به شیوه دستى و خواه به روش رایانه اى (=کامپیوترى)، معمولا مشخّصات کتاب به سه طریق ثبت مى شود:

ـ به نام پدیدآورنده : مؤلّف، مترجم، ... .


ـ به نام خود کتاب یا مأخذ تحقیق.

ـ بر حسب موضوعِ مأخذ.

این اطّلاعات به صورت الفبایى تنظیم مى شوند و چنانچه پژوهشگر یکى از آن ها را بداند، مى تواند با بررسى اطّلاعات مزبور به زمینه ها و مآخذ دیگر مرتبط با دامنه تحقیق خود نیز دست یابد، گر چه پیشتر در مورد آن ها آگاهى نیافته باشد. این کار، پژوهش را آسان تر و کوتاه تر مى سازد.

2. همچنین، برخى از کتابخانه هاى معتبر فهرست کتاب ها و نشریّه ها و رساله هاى موجود خود را به طورمرتّب فراهم مى آورند و در مجموعه اى پیش روى مراجعه کنندگان مى گذارند. پژوهشگرانى که مى خواهند فرصت بیشتر براى بررسى مآخذ داشته باشند، خوب است از این فهرست هاکمک بگیرند.

3. یکى از منابع غنى مطالعاتى، به ویژه براى دانشجویان، رساله یا پایان نامه هاى تحصیلى مراکز آموزشى و تحقیقاتى است. پژوهشگران باید حتماً به این منابع نیز مراجعه کنند تا هم زمینه ها و مآخذ مرتبط با دامنه پژوهش خود را بیابند و هم از انجام کارهاى تکرارى در اَمان بمانند.

4. از دیگر روش هاى پرکاربرد در مأخذیابى این است که «فهرست مآخذ» کتب و مقالات مورد مطالعه را بازبینى کنیم و مآخذ مرتبط با کار تحقیقى خود را از میان آن ها بیابیم.

یادداشت بردارى

پژوهشگر حتماً باید به هنگام مطالعه یادداشت بردارى کند. براى این کار، روش هاى گوناگونى وجود دارند. مثلا مى توان به هنگام مطالعه یک مأخذ روى برگه اى مکان نکات مهمّ و مورد استفاده را یادداشت کرد و پس از تکمیل مطالعه آن مأخذ آن نکات را روى برگه (= فیش) هایى یادداشت نمود. این برگه ها معمولا به صورت چاپى و داراى این اطّلاعاتند که خوب است با دقّت تکمیل شوند:

موضوع کلّى با شماره، موضوع خاص با شماره، مأخذ، نام برگه نویس، شیوه برگه نگارى، تعداد برگه، و تاریخ برگه نویسى.

در برگه ها باید به قدر امکان، مطالب را جامع و در عین حال مختصر نوشت. نیز بکوشید جز در موارد ضروری، عین مطالب مأخذ را نیاورید، بلکه قلم خودرا در بازگردان مطالب به کار گیرید تا نوشته تان بى روح و خشک و ـ از آن مهم تر ـ ناهماهنگ جلوه نکند; چرا که مآخذ گوناگون فضاها و سبک هاى متفاوت دارند.

1- مقدمه

برخي را عقيده بر اين است که علم همان روش است. در هر حال مي توان به خوبي پذيرفت که هيچ علمي فاقد روش نيست و دست آورد هاي هر پژوهش علمي به همان نسبت حائز ارزشند که با روشهائي درست اخذ شده باشند(ساروخاني،1382). از رهگذر پژوهش و تجربه است که نا آزموده در بوته آزمايش قرار ميگيرد و در ژرفناي تاريک نا آگاهي، بارقه روشن اکتشاف و آگاهي تلألو مي يابد.
روش معادل فارسي واژه method (مشتق از واژه يوناني rσοО يعني در طول و taεm يعني راه)  به معناي دقيق "در پيش گرفتن راهي" و يا معين کردن گامهائي است که براي رسيدن به هدفي ميبايد با نظمي خاص برداشت(خاکي،1378).
پژوهش و روش علمي اگر يک چيز نباشند کاملا نزديک و وابسته به يکديگرند(هومن،1373). روش علمي يا روش پژوهش علمي، فرايند جستجوي منظم براي مشخص ساختن يک موقعيت نا معين است(بازرگان و ديگران،1376). در نهايت بايد اذعان نمود دستيابي به هدف هاي علم يا شناخت علمي ميسر نخواهد شد مگر زماني كه با روش شناسي درست صورت پذيريد. به عبارت ديگر پژوهش از حيث روش است كه اعتبار مي يابد نه موضوع پژوهش(خاكي‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏،1378).

2- روشهاي شناخت

شناخت شناسي نخستين گام و سنگ بناي آشنائي با روشهاي پژوهش است. روشهاي شناخت متعدد است و قدمتي به بلنداي تاريخ بشر دارد. براي نمونه شناخت از طريق سير و سلوک و عرفان يا شناخت از طريق مراجعه به افراد با صلاحيت از راه هاي کسب معرفت مي باشند اما در روشهاي تحقيق با دو رويکرد اصلي از شناخت مواجه هستيم:

رويکرد خردگرايانه يا Rationalistic approach: اين رويکرد بر پايه قدرت تفکر استوار است و فرض بنيادي اين روش آن است که عقل قادر به شناخت همه پديده ها مي باشد. استدلال قياسي يعني رسيدن از کل به جز اساس رويکرد خردگرايانه است که با مطالعات ارسطو آغاز شده است.

رويکرد تجربي يا طبيعت گرايانه يا Naturalistic approach: اين پارادايم بر پايه اصول پوزيتيويسم (Positivism) استوار است يعني فرض مي شود واقعيت چيزي است که فرد مي تواند به وسيله حواس خود آن را تجربه کند. بنابراين مي توان متغيرهاي يک پديده پيچيده را به طور جداگانه مورد بررسي قرار داد. استدلال استقرائي يعني رسيدن از جز به کل اساس رويکرد تجربي است که در دوران رنسانس در برابر رويکرد خردگرايانه مطرح شد.

هر پژوهش علمي داراي دو مرحله است . مرحله اول با استدلال قياسي شروع مي شود و در مرحله دوم با استدلال استقرائي به پايان مي رسد:

مرحله اول (استدلال قياسي) : مباني نظري و پيشينه پژوهش --> فرضيه سازي --> تدوين گويه ها و سنجه هاي هر فرضيه

مرحله دوم (استدلال استقرائي) : جمع آوري، تلخيص و تجزيه و تحليل داده ها --> نتيجه گيري و فرضيه سازي